در EIGRP بعد از دریافت Hello packet با هم رابطه همسایگی (adjacency) میکنند و هر روتر اطلاعات مربوط به روتر همسایه خود را در جدولی به نام Neighbor Table نگهداری میکند . روتر های بعد ایجاد همسایگی شروع به ارسال بسته هایی با نام Hello packet میکند و اگر روتری از همسایگی خود در یک بازه زمانی مشخص Hello packet دریافت نکند ، فرض را بر این میگذارد که ارتباطش با همسایه قطع شده و آن همسایگی را Down میکند . این پکت ها در شبکه های پرسرعت مانند Ethernet در بازه های زمانی هر 5 ثانیه یکبار ارسال میشود و در شبکه های با سرعت کم مانند  NBMA به 60 ثانیه میرسد . Hold Time یا زمانی که روتر منتظر دریافت Hello از همسایه میماند نیز 3 برابر ارسال Hello میباشد . ( در شبکه های پر سرعت 15 ثانیه و در شبکه های کم سرعت 180 ثانیه).EIGRP پکت های خود را به آدرس Multicast 224.0.0.10 ارسال میکند ، و تمام روتر های همسایه این بسته را دریافت میکنند و سپس یک پیغام Acknowledge برای روتر ارسال میکنند ، ولی اگر همسایه ای این بسته را نگیرد و نتواند پیغام Ack را ارسال کند ، روتر اینبار بسته را به صورت Unicast برای آن همسایه ارسال میکند .

این پروتکل بر اساس DUAL یا Diffusing Update Algorithm کار میکند و برای ارتباط با همسایگان خود بر خلاف RIP_V1 (Broadcast) از Multicast(224.0.0.10) استفاده میکند . همسایه به محض دریافت این Packet به فرستنده Unicast ، ACK (رسید) ارسال میکند . برای جلوگیری از Loop در مسیر ، روتر مسیر Backup (نام دیگر آن Feasible Successor) را نیز ذخیره میکند . تا در موقع نیاز از آن استفاده کند . همچنین EIGRP برای Summarization  بر خلاف پروتکلی نظیر OSPF نیازی به تعریف Area ندارد و هر جایی از شبکه این امکان وجود دارد .

EIGRP بعنوان یک Routing Protocol قابلیت Route پروتکل های IP,IPX و Apple Talk وIPv6 را داراست و برای هر یک ، Routing Table مجزا میسازد و از آنجا که قابلیت Route کردن پروتکل های مختلف را داراست ، به ازای هر پروتکل سه جدول وضع میکند :

Neighbor Table     */جدول همسایگی پس از برقراری اولین ارتباط

Topology Table     */تبادل و یادگیری مسیرها از همدیگر و تکمیل جدول توپولوژی

Routing Table       */آنالیز مسیرها بر اساس اطلاعات دریافتی از جدول توپولوژی

 

خلاصه مطالب فوق در قالب چهار مزیتEIGRP