کرم ها در جریانی آزمایشی که دانشگاه اکتسر تحت عنوان “آزمایش ماهیچه ملکولی” به راه انداخته است، توسط فضاپیما دراگون اسپیس‌ایکس عازم ایستگاه فضایی بین‌المللی خواهند بود. مطالعه این کرم‌ها به عنوان آنالوگی برای ماهیچه انسان خواهد بود.

تاکنون کرم‌ها را آنقدرها که شایسته باشد بر روی زمین جدی نگرفته بودیم. اما اکنون که در اواخر سال جاری میلادی (۲۰۱۸) به سر می‌بریم، هزاران کرم قرار است سفری را آغاز کنند که به ایستگاه فضایی بین‌المللی ختم می‌شود. این اتفاق به لطف ماموریتی به نام “آزمایش ماهیچه ملکولی” (MME) رخ می‌دهند.

در جریان این پروژه، هزاران کرم میکروسکوپی از گونه Caenorhabditis elegans به سوی این آزمایشگاه مداری روانه می‌شوند. این پروژه در نظر دارد تا به دانشمندان کمک کند تا بفهمند چه تفاوت‌هایی میان رشد سلول‌های ماهیچه‌ای در زمین و فضا وجود دارد. تیم اثریج (Tim Etheridge) محققی که بر روی رشد ماهیچه در دانشگاه اکستر در بریتانیا تحقیق می‌کند و در این پروژه نیز شرکت دارد، می‌گوید :

شاید تعجب‌برانگیز باشد اما کرم‌های مدل‌های بسیار خوبی برای نگهداری از ماهیچه انسانی است.

تیمی از دانشمندان دانشگاه‌های اکستر، ناتینگهام و لنکستر با همکاری در یک پروژه مشترک امیدوارند یافته‌های بیشتری در خصوص چگونگی تحلیل عضلانی در فضا بدست بیاورند. این تحقیق به نوبه خود می‌تواند تاثیر چشم‌گیری بر توسعه روش‌های درمانی برای بیماران مبتلا به دیستروفی عضلانی داشته باشد. از طرف دیگر با استفاده از این تحقیق دانش ما در خصوص چگونگی از میان رفتن سلول‌های پیر ماهیچه‌ای بیشتر خواهد شد. شاید بتوانیم از این طریق راهی برای درمان موثرتر دیابت پیدا کنیم.سم گیما (Sam Gyimah) محقق ارشد این پروژه می‌گوید :

مزایای بالقوه ارسال کرم فضا برای سلامتی از آن دست خبرهایی است که به ندرت آنها را می‌شنویم. این پروژه مهم که در نوع خود بی‌نظیر است می‌تواند راه‌های درمانی بهتری برای شرایط مختلف ماهیچه‌ای افراد بر روی زمین پیدا کند و از سوی دیگر می‌تواند سطح سلامت فضانوردان در فضا را ارتقا بخشد.

این کرم‌ها در درون ایستگاه فضایی زیستگاه مینیاتوری خاص خود را خواهند داشت، در حالی که به درون کیسه‌ای از غذاهای باکتریایی متصل هستند که امکان ورود و خروج گازها را مهیا می‌کند؛ در نتیجه کرم‌ها خفه نمی‌شوند. سپس این بسته‌ها در طول آزمایش در ایستگاه فضایی درون انکوباتور قرار می‌گیرند. اثریج در ادامه می‌گوید :

در مقیاس ملکولی، هم از لحاظ ساختاری و هم از لحاظ متابولیسمی، این کرم ها به ماهیچه‌های انسانی شباهت بسیار زیادی دارند. بنابراین یک چشم‌انداز مشخص پرواز فضایی ساخته می‌شود که بواسطه آن تعداد زیادی مزیت عملی برای محققان بوجود می‌آید. این جانوران کوچک هستند، سریع رشد می‌کنند، هزینه پایینی دارند و به سادگی می‌توان از آنها نگهداری کرد. در نتیجه نمونه‌های بسیار خوبی برای مطالعه هستند.

در حقیقت سرعت رشد این کرم‌ها به حدی بالاست که زمانی که برای کل آزمایش صرف می‌شود حدود یک هفته خواهد بود. پس از آنکه این کرم‌ها رشد کردند و بالغ شدند، به حالت یخ‌زده در می‌آیند تا مجددا سفری را به سوی آزمایشگاه‌های روی زمین برای انجام تجزیه و تحلیل‌های بیشتر، آغاز کنند. اگر همه چیز مطابق برنامه پیش برود، این کرم‌ها باید در اواخر ماه نوامبر سوار بر فضاپیما دراگون اسپیس‌ایکس سفر فضایی خود را آغاز کنند.

دانشمندان امیدوارند این پروژه بتواند به آنها به دقت نشان دهند که چه ترکیباتی بیشترین مسئولیت را در از دست رفتن عصلات برای فضانوردان در مدت حضورشان در فضا بر عهده دارند. بعضا در طول دوره‌های ۶ ماهه سفر فضایی پیش آمده است که نزدیک به ۴۰ درصد از مجموع وزن عضلات فضانوردان از میان رفته است.

این پروژه می‌تواند برای انسان‌هایی که هرگز در طول عمرشان به خارج از جو زمین نرفته‌اند نیز کاربرد داشته باشد. از دست دادن عضله در فضانوردان، با وجود اینکه به حدی زیادی با فرآیند آن بر روی زمین برابری می کند، بسیار سریع‌تر اتفاق می‌افتد. این آسیب به نوبه خود در افرادی که به دیستروفی عضلانی و یا دیابت مبتلا هستند، دیده می‌شود.

منبع : تکراتو